New Page 3
ATOMUN YAPISI ve ÇAĞDAŞ ATOM TEORİLERİ
Çağdaş atom modelinde, proton ve nötronlardan oluşmuş
bir çekirdek ve bu çekirdeğin dışında elektronlar vardır. Yunanca'daki
atamos sözcüğünden türetilmiştir. İlk önceleri bölünemeyen, sert ve içi dolu
tanecik olarak bilinirdi. İlk gözleme ve deneye dayalı teori John Dalton
tarafından ortaya atılmıştır. Kimyasal birleşmenin temeli olan katlı oranlar
yasası ve kütlenin korunumu yasasından yararlanarak Dalton 1803-1808
yıllarında bir atom kuramı geliştirmiştir...
1.1 Dalton Atom Teorisi
- Her element atom adı verilen çok küçük ve
bölünemeyen taneciklerden oluşmuştur. Atomlar kimyasal tepkimelerle oluşamaz
ve bölünemezler. ( Yanlışlığı: proton, nötron ve elektronların varlığını
kabul etmemesi ve kimyasal tepkime öncesi var olan atomlar tepkime
sonrasında da var olmalıdır (Kütlenin Korunumu Kanunu : Tepkimeden çıkan
ürünlerin kütleleri toplamı, tepkimeye giren maddelerin kütleleri toplamına
eşittir. ))
- Bir elementin bütün atomlarının kütlesi (ağırlığı)
ve diğer özellikleri aynıdır. Fakat bir elementin atomları diğer bütün
elementin atomlarından farklıdır. ( Sabit Oranlar Yasasını destekler (
Sabit Oranlar Yasası: Bir bileşin bütün örnekleri aynı bileşime sahiptir.
Yani bileşenler sabit bir oranda birleşir. Suyun %11.19 hidrojen ve % 88.81
oksijen oranlarından oluşması gibidir.) Fakat izotopların varlığını kabul
etmemesi yanlışlığıdır.)
Kimyasal bir bileşik iki yada daha çok sayıda
elementin basit sayısal bir oranda birleşmesiyle oluşur.
Bu düşünceler diğer bilim adamlarınca geliştirilmiş ve
atom ve moleküllerin gerçekliği ispatlanmıştır.
1.2 Thomson Atom Teorisi
r=10-8 cm olan bir küre olarak düşünmüştür. İçinde
proton ve elektron bulunduğunu söylemiş ama elektronun kütlesini
protonunkinin yanında ihmal etmiştir. Nötronlardan hiç bahsetmemiştir.
Proton ve elektronların atomda rast gele bulunduğunu söylemesi
yanlışlığıdır.
1.3 Rutherford Atom Teorisi
- Bir atomun kütlesinin çok büyük bir kısmı ve
pozitif yükün tümü, çekirdek denen çok küçük bir bölgede yoğunlaşır. Atomun
büyük bir kısmı boş bir uzay parçasıdır. boşluklardan ibarettir.
- Pozitif yükün büyüklüğü atomdan atoma değişir ve
elementin atom ağırlığının yaklaşık yarısıdır.
- Çekirdeğin dışında, çekirdek yüküne eşit sayıda
elektron bulunur. Atomun kendisi elektrik yükü bakımından nötrdür.
Rutherford atom modeli bir atomun çekirdeğin
çevresinde elektronların nasıl yerleştiğini göstermez. Klasik fiziğe göre
sabit negatif yüklü elektronlar pozitif yüklü çekirdek etrafından çekilmekte
idi. Fakat bir atomdaki elektronlar, tıpkı bir gezegenin güneş etrafındaki
yörüngesel hareketi gibi hareket halindedir.
1.4 Bohr Atom Teorisi
1913 yılında, Niels Bohr Planck'ın kuantum hipotezini
kullanarak hidrojen atomu için aşağıdaki varsayımları ortaya attı. (Bir
sistemin izin verilen iki enerjisi arasındaki fark belirli bir değere
sahiptir ve bu fark enerji kuantumu dur. Planck eşitliği:
E= h * y
Planck sabiti h= 6,623*10-34 Js)
E= Bir fotonun enerjisi
y= Frekans
- Elektron çekirdeğin etrafında dairesel yörüngede
(orbitlerde) hareket eder. Bu yörüngelere enerji düzeyleri veya kabukları
denir.
- Elektron izin verilen sabit bir yörünge dizisinde
bulunabilir ve buna temel hal denir. Elektron belirli bir yörüngede ne kadar
uzun kalırsa kalsın enerji yayınlamaz ve enerjisi sabit kalır. Atomlar bir
elektrik akı veya bek alevi ile ısıtılınca elektronlar enerji absorblayarak
daha yüksek enerji düzeyine geçerler. Bu durumdaki atomlar uyarılmış
haldedir.
- Bir elektron yüksek enerji seviyesinden daha düşük
enerji seviyesine geçtiğinde belli bir miktarda enerji yayınlar. Bu iki
düzey arasındaki enerji farkı bir ışık kuantumu halinde yayılır.
Elektronlar için izin verilen haller kuantum sayısı
denen n= 1, n = 2, n= 3,… gibi tam sayılarla ifade edilir. En düşük izin
verilen hal temel haldir, çekirdeğe yakın yörüngede bulunur.
Ana (baş) kuantum sayısı = n ; Daima tam
pozitif sayı ve 1'den 7'ye kadardır ve her bir sayı periyodik cetveldeki
periyotlara (yatay sıra) karşılık gelir. Çekirdekten uzaklığı belirtir.
Bir atomun çekirdek etrafındaki n değeri K, L, M, N,
O, P, Q alt kabuklarına eşdeğerdir ve buradaki tali yörüngeler s, p, d, f
isimleri ile adlandırılır.
K - kabuğunda 1 s tali yörüngesi
L - kabuğunda 1 s ve 1 p olmak üzere 2 tali
yörünge
M- kabuğunda 1 s , 1 p ve 1 d olmak üzere 3
tali yörünge
N- kabuğunda 1 s , 1 p , 1 d , 1 f olmak
üzere 4 tali yörünge
Yörüngelerin aldığı elektron sayısı = 2n2 dır.
En dış kabuktaki elektronlara değerlik elektronları
denir.
İkinci sayı ise orbital (açısal -momentum ) kuantum
sayısı (l)
, sıfır dahil pozitif tam sayıdır ve elektron bulutunun şekillerini ifade
eder;
l =
0, 1, 2, 3, 4, … n-1
l= 0 ise küresel ,
l=
1 ise labut şeklini alır. Sayı büyüdükçe şekil karışık olur.
Üçüncü sayı ise magnetik kuantum (m) sayısıdır ve
boşluktaki elektron bulutunun oriantasyonu ile ilgilidir. -l den + l ye
kadar herhangi bir sayı olabilir.
2 l
+1=m
dördüncü kuantum sayısı spin kuantum sayısı (s) dır ve
elektronun dönüş yönünü tanımlar. Magnetik alanda elektronların (+) ve (-)
spinleri olduğunu gösterir. Spin kuantum sayısı daima +½ veya -½ dır.
1.5 Elektronların Dağılımı
Elektronlar orbitallere atomun enerjisi en az olacak
şekilde yerleşir.
1s
2s 2p
3s 3p 3d
4s 4p 4d 4f
5s 5p 5d 5f
6s 6p 6d 6f
7s 7p 7d 7f
Elektron alt kabuklarının dolma sırası
Bir atomda hiç bir zaman 4 kuantum sayısı da aynı olan
iki elektron bulunmaz. (Pauli dışlama ilkesi) Bir orbitalde yalnızca iki
elektron bulunabilir ve bu elektronlar zıt spinlere sahip olmalıdır. Her bir
orbitalde ancak iki elektron bulunabileceğinden bir alt kabuğun alabileceği
elektron sayısı, alt kabuktaki orbital sayısının iki katına eşittir.
Elektronlar eş enerjili orbitallere önce birer birer
girerler, bütün eş enerjili orbitaller birer elektron aldıktan sonra ikinci
elektronu ters spinli almaya başlarlar. (Hunt Kuralı)
Tüm elektronlar aynı elektriksel yüke sahip olduğu
için birbirlerini iterler. Bunun için yarı dolmuş bir orbitaldeki
elektronlar eşleşmek yerine eş enerjili boş bir orbitale girmeyi tercih
ederler.
1.6 Magnetik Özellikler
Atom, iyon veya molekül halinde bulunan maddelerin
magnetik özellikleri doğrudan doğruya elektronik biçimlenmeleri ile
ilgilidir. Kararlı durumda bulunan bütün kimyasal maddeler en az bir
elektron çiftine sahiptir.
Bütün elektronları çiftleşmiş maddeler diyamagnetik
tir. Magnetik alanda zayıf bir kuvvetle itilirler.
Bir veya daha fazla çiftleşmemiş elektronu bulunan
maddeler paramagnetik maddelerdir ve magnetik alan tarafından çekilirler .
Ferromagnetik maddeler; bir atomdaki çiftleşmemiş
elektronlar ile diğer atoma ait çiftleşmemiş elektronların karşılıklı
etkileşimleri sonucu ortaya çıkar.
1.7 Atom Simgeleri
Bir atomun çekirdeğinde bulunan proton sayısına atom
numarası (z) denir. Nötr bir atomda elektron sayısı proton sayısına eşittir.
Atom kütlesi; çekirdekte bulunan proton ve nötron sayısının toplamıdır.
Proton sayısı-nötron sayısı = Elementin yükü
Elektron veren yada alan atoma iyon denir ve net bir
elektron yükü taşır. İyon haline gelen atomun proton sayısı değişmez.
1.8 Atom Kütleleri
Bağıl atom kütleleri karbon elementine göre
düzenlenmiştir. Karbon atomunun kütlesi keyfi olarak 12 atomik kütle birimi
8akb) kabul edilmiştir. Atomik kütle birimi 126C atomunun kütlesinin 1/12
olarak tanımlanır. 1H haricinde, bir atomun çekirdeğini oluşturan
taneciklerin kütlelerinin toplamı daima o çekirdeğin gerçek kütlesinden
büyüktür. Atom kütleleri için 12 standart alındığı halde gerçekte karbon
atomunun kütlesi 12.011 akb dır. Standart alınan karbon atomları sadece 12
karbon atomlarıdır, halbuki doğada 13 karbon atomları da vardır. Bu iki
izotopun varlığı karbon atom kütlesinin 122 den büyük olmasını sağlar.
Aynı atom numarasına (z), farklı kütle numarasına
sahip iki yada daha çok atoma izotop denir. Çoğu elementler doğada izotop
halinde bulunurlar. Atom ağırlığı, doğal izotopların kütlelerinin ağırlıklı
ortalamasıdır.
Elementin atom kütlesi = (İzotop 1'in bulunma %)
( İzotop 1'in kütlesi) + (İzotop 2'in bulunma %) ( İzotop 2'in kütlesi)
+ ……………….
|